Non foi sen un esforzo titánico, e unha mente fría, capaz de mover montañas...., sobre 35 km, unhas 7 horiñas andando, rindo e incluso... Ciscus, lle metiu uns largos.. e todo incrible.... a Fe move montañas!!!!!.
05:00 A.M.
O día presentabase, algo "raro", todo empezou con estas notas al autor.....no coche de Franki...., ¿pero qué é esto, por dios?, que falta de respeto, que sacrilexio é este????.
Seguro que foi cousa de algunha ou algunhas mentes perversas, poseídas polos "charpazos", da noite anterior.
Ignorando todolos inconvenientes, dedicidimos afrontar o reto, "contra viento y marea".
No cochiño ata M/Bembibre..¿?, foise ben o peor foi desmontar do coche e por a vestimena de peregrino.
Empezamos a andar como degenerados como se a vida nos fose neso...
O primeiro escollo foi este: O L´Angliru....
transcurriron cerca dun par de horas antes de superalo..pero superando esto, sabiamos que xa nada nos pararía....Seguimos seguimos e seguimos ata que chegamos, despois de 7 horas e pico.. a entrada de santiago.. dibuxabase ante nós a salvación...!!!
Despois desto todo foi mel...sobre 45 min pa chegar a catedral.....pero moi levadeiros......
E o fin chegamos....
Fran coa axuda do seu incasable amigo.. el COTO!!.
E máis eu marcando modelitos.....é o que ten "tar ofrecido.."
Especial alusión ó meu tamen amigo e compañeiro de fatigas: El carabullo..
(Bullo, pa los amigos..)
Xa con aire....
O Km cero de todo peregrino....coa proba do delito...ali tivemos nós....!!!
E a foto das fotos...un soño feito realidade.... unha utopia feita verdade..!!!
O son do carlou inundou a praza do Obradoiro....!!!,,,
¡¡¡¡¡CONSEGUÍMOLO FRANCISCO!!!!!!
No hay comentarios:
Publicar un comentario