Todo o día de relacións públicas en Corme City, drinkeando e balbuceando con antigos amigos de fazañas.
Comer?, ¡¡nunca "jamás"!!; ¿Beber?, pois moita sede tiñamos. Quintos e máis quintos, nun intento loco, de recorrer as tabernas todas.
Un ambientazo era o que había, e esto era o que incitaba a violencia etilica.
O día foi transcorrendo, a duras penas, ata que tivemos unha idea maraviosa, "Empezar a Charpazos". Como dí unha amiga miña, ¡Acabaramos!. Empezaríase a nublar o leste...e todo se tornaría nuna pendente pronunciada descendente, (e sen frenos).
A eso das seis ou sete da tarde ,(creo que foi sobre esa hora, pero hai certas dudas), outra idea xenial, "caracterización propia dun mesmo". Simplemente buscabamos a orixinalidad, e entón veunos a cabeza un "brainstormin", Pintar a cara e mais rompela camiseta.
Gran pena era a que dabamos, pero nós sen facerlle caso a nadie eramos felices, coa nosa cara pinta e a nosa camiseta "feita xiróns".
Desbordabamos tanta vitalidade, que o menda tivo que ir descargar adrenalina ó cruce de Brantuas.
En fin, noite meiga donde as haxa.
Agradecementos especiais a:
-Porto, picaraña ,por que sen ti o mareo non sería o mesmo.
-A Mato, por facerlle mais kilómetros ó coche dos indicados.
-O Charro, por se-lo meu principe azúl.
O mareo???? ti cres que non sería o mismo, eu penso que a compañía non inflúe cando un ten claro a resposta a pregunta "¿a que viñen aquí?", no teu caso foches o percebe tendo claro cal era o teu (noso) acometido....jejejeje. De todas formas, un placer poder marearme contigo po trigésima terceira vez. Un saludo
ResponderEliminar