lunes, 14 de febrero de 2011

Perreo Salmantino.

Un venres calquera, dunha semana calquera...11:45 Morto de askete no meu ámbito laboral... (como de cotío..).¡RING!,¡RING!,¡RING!, ¡Coooñoooooo!, sona o teléfono.. e ken sera logo???.
Ó outro lado da línea: -"Oye Jajo, que fas...pola tarde?
-Pois nada.
-Tamos tirad@s na capital...vesnos buscar..??
mmmmmm?, xa me cheiraba mal o asunto...pero bueno houbo que ceder...jjejeje.
O tronkito.. arrancou motores e veña pa Capital disfrazado de Salvador.
Chegada, recollida e missión cumplida, pero NON, NON chegaba con eso...senon que faltaba algo....qué sería de nós esee fin de semana.. ¿Comeríanos a piolla?, Non podia ser!!!. ninguén dos que taba alí, estaba polo labor de deixar ser deborado pola "piolla", enton xurdíu a idea: "Pa Salamanca?".
Centésimas de segundo tardamos en responder: Unha frase chegou pa encauzar o find.
"Tronkito, llevanos a Salamanca", e así foi.
En cinco horiñas tabamos aló....duas dejeneradas e mais un cumplidor....
Aire de pinchitos y raciones de ibéricos y vinitos (non houbo moitos, xa que a certas personas arkeábanselle as pernas...).
Primeiro día toma de contacto, micro perreo, e indigestión.
Segundo dia, máis toma de contacto, máis perreo e máis indigestión.
Tercer dia, inxesta masiva de medicamentos e indigetión de Kilómetros "to go home" + menos medio pulmón.
En resumidas contas, nin encontramos a rana, nin a calavera, nin nada de nada.. solo, "vinitos y tapitas...y pokitas horas de sueño...."
Unha imaxe vale máis ca mil palabras, pois aquí vos queda.

(Comentario visto nunha cova, cerca da catedral de salamanca)
P.D.: C. e máis eu votamoste moito de menos...."cama supletoria..."!!.
Quizais algun que outro volvamos..pero desta vez iremos precavidos ante as adversidades..., os almax e os termalgin, non faltarán!!!.

No hay comentarios:

Publicar un comentario