Baixando Alfonso Molina, vou en sexta, non en quinta non teño que reducir, coches pola dereita, pola esquerda o examinador facendo garabatos no puto papeliño que ten, o monitor cas mans na cabeza e poñendome enfermo, escoito voces que me din: "Solta o volante e acelera, cerra os ollos e acelera, acelera...!!!", empezo a sudar en frío, empezo a sufrir convulsións e nese momento no que xa teño pensado tirar do freno de man, cruzar o puto camión en Alfonso Molina vaixar del e mandar á merda os dous que ivan comigo....pois Desperto!!.
Todo foi unha pesadilla a tres días antes do examen...o despertador rise marcando as 04:30, a min non me fai tanta gracia. Os suores, non foron un soño, a cama ta empapada e eu, dos putos nerviso co corazon que me vai sair pola boca...
Intenton calmar, despois de dar un par de voltas na cama, chego a conclusión de que esa non é a solucion. Levantome como algo, e encendo a tv, ainda que duro un minuto con el encendida xa que o único que hai é anuncios de fregonas que limpan os techos e detras das estanterias e o cú das mascotas,etc.. e programas de consultorías espirituais do estilo: Mi marido ya no me quiere, hace cosas muy raras, qué puedo hacer pa volver a encontrar su amor...e o tipo que da a cara na televisión aguanta a risa como pode tira as cartas.. e lle di: "Te das cuenta?, llevais toda la vida juntos y no os conoceis, no te preocupes que te kiere mucho!!" jejeje , en fin. .quizas eu tamén tivera que chamar a eses sitios.
Vamos que apago a tv. e poñome a leer un puto libro as 5 da mañá.. na miña vida.. as cinco da maña.. fixera moitas cousas .pero nunca leer.. ¡Manda c...!
Moitas cousas se pasan pola cabeza....¿Ir correr? son as cinco da mañan..!kizas vaia preso.
¿ir a piscina? ata as 8 non abre a comedia esa.. e tar lendo tres horas, pois non sei qué dicirche...
En fin que gracias a dios, despois de tar un anakiño. zapateado no sofá, pois empezame a vir o sono.
A cama móstrase como un prato moi apetecible, intento saboreala. un pouco....e PUMBA!!!!, outra vez..despertador dando a BRASA!!, xa eran as 07:45, !Tempus fugit!!!.
A cruda realidad, estabame dando de ostias...!!! outra vez..!!!.
En el conoceras los extraordinarios efectos del conocido "Sintoma de la Macheta". Cada vez que intententes evitarla, estarás sometido a todo tipo de injurias y destrucciones morales que te transportarán a una dimensíón de destrucción neuronal capaz de derrocar las mentes mas estables...
martes, 15 de febrero de 2011
lunes, 14 de febrero de 2011
Po Tunel...
Venres, nin te cases nin te embarques..aburridiños tabamos ata que nos veu a idea de acercarnos ata a sala "O Tunel",a ver uns concertos e enredar un cachiño...!!
Madee e Nothink, eran os culpables de sacarnos das mantiñas do sofá...
Puntuais como reloxes suízos, alí estabamos....indigesta de cerveza ocasionou "idas e vidas" ó W.C. e eso á larga foi malo, moi malo.
Acabamos nos Zulos da zona bella da Coruña..ou eso dixeronme, dous días despois...
A ressaca ainda hoxe persiste..."os corpos xa non son tan duros como nos parecen..".
Non, non se pode andar asi ó mar...,esperemos aprender a lección pa proxima...
Dentro de dous finds --> Lamatumbá..
e dentro dun mes --> Reincidentes...
Jur jur...
Madee e Nothink, eran os culpables de sacarnos das mantiñas do sofá...
Puntuais como reloxes suízos, alí estabamos....indigesta de cerveza ocasionou "idas e vidas" ó W.C. e eso á larga foi malo, moi malo.
Acabamos nos Zulos da zona bella da Coruña..ou eso dixeronme, dous días despois...
A ressaca ainda hoxe persiste..."os corpos xa non son tan duros como nos parecen..".
Non, non se pode andar asi ó mar...,esperemos aprender a lección pa proxima...
Dentro de dous finds --> Lamatumbá..
e dentro dun mes --> Reincidentes...
Jur jur...
Perreo Salmantino.
Un venres calquera, dunha semana calquera...11:45 Morto de askete no meu ámbito laboral... (como de cotío..).¡RING!,¡RING!,¡RING!, ¡Coooñoooooo!, sona o teléfono.. e ken sera logo???.
Ó outro lado da línea: -"Oye Jajo, que fas...pola tarde?
-Pois nada.
-Tamos tirad@s na capital...vesnos buscar..??
mmmmmm?, xa me cheiraba mal o asunto...pero bueno houbo que ceder...jjejeje.
O tronkito.. arrancou motores e veña pa Capital disfrazado de Salvador.
Chegada, recollida e missión cumplida, pero NON, NON chegaba con eso...senon que faltaba algo....qué sería de nós esee fin de semana.. ¿Comeríanos a piolla?, Non podia ser!!!. ninguén dos que taba alí, estaba polo labor de deixar ser deborado pola "piolla", enton xurdíu a idea: "Pa Salamanca?".
Centésimas de segundo tardamos en responder: Unha frase chegou pa encauzar o find.
"Tronkito, llevanos a Salamanca", e así foi.
En cinco horiñas tabamos aló....duas dejeneradas e mais un cumplidor....
Aire de pinchitos y raciones de ibéricos y vinitos (non houbo moitos, xa que a certas personas arkeábanselle as pernas...).
Primeiro día toma de contacto, micro perreo, e indigestión.
Segundo dia, máis toma de contacto, máis perreo e máis indigestión.
Tercer dia, inxesta masiva de medicamentos e indigetión de Kilómetros "to go home" + menos medio pulmón.
En resumidas contas, nin encontramos a rana, nin a calavera, nin nada de nada.. solo, "vinitos y tapitas...y pokitas horas de sueño...."
Unha imaxe vale máis ca mil palabras, pois aquí vos queda.
(Comentario visto nunha cova, cerca da catedral de salamanca)
P.D.: C. e máis eu votamoste moito de menos...."cama supletoria..."!!.
Quizais algun que outro volvamos..pero desta vez iremos precavidos ante as adversidades..., os almax e os termalgin, non faltarán!!!.
Ó outro lado da línea: -"Oye Jajo, que fas...pola tarde?
-Pois nada.
-Tamos tirad@s na capital...vesnos buscar..??
mmmmmm?, xa me cheiraba mal o asunto...pero bueno houbo que ceder...jjejeje.
O tronkito.. arrancou motores e veña pa Capital disfrazado de Salvador.
Chegada, recollida e missión cumplida, pero NON, NON chegaba con eso...senon que faltaba algo....qué sería de nós esee fin de semana.. ¿Comeríanos a piolla?, Non podia ser!!!. ninguén dos que taba alí, estaba polo labor de deixar ser deborado pola "piolla", enton xurdíu a idea: "Pa Salamanca?".
Centésimas de segundo tardamos en responder: Unha frase chegou pa encauzar o find.
"Tronkito, llevanos a Salamanca", e así foi.
En cinco horiñas tabamos aló....duas dejeneradas e mais un cumplidor....
Aire de pinchitos y raciones de ibéricos y vinitos (non houbo moitos, xa que a certas personas arkeábanselle as pernas...).
Primeiro día toma de contacto, micro perreo, e indigestión.
Segundo dia, máis toma de contacto, máis perreo e máis indigestión.
Tercer dia, inxesta masiva de medicamentos e indigetión de Kilómetros "to go home" + menos medio pulmón.
En resumidas contas, nin encontramos a rana, nin a calavera, nin nada de nada.. solo, "vinitos y tapitas...y pokitas horas de sueño...."
Unha imaxe vale máis ca mil palabras, pois aquí vos queda.
(Comentario visto nunha cova, cerca da catedral de salamanca)
P.D.: C. e máis eu votamoste moito de menos...."cama supletoria..."!!.
Quizais algun que outro volvamos..pero desta vez iremos precavidos ante as adversidades..., os almax e os termalgin, non faltarán!!!.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)